பெர்லின் சுவர் -3

நெய்டர்கிர்ஹ்னெர் ஸ்ட்ராசே (Niederkirchner Strasse) என்னும் தெருவில் பெர்லின் சுவரின் மிச்சங்கள் இருக்கும் விவரத்தை பெர்லின் சுற்றுலாத்தகவல் மையத்தில் கேட்டறிந்து அவ்விடத்திற்குப் புறப்பட்டோம். பெர்லின் சுவர் முற்றிலுமாக நகர மக்களின் பார்வையிலிருந்து மறைந்து விட்டாலும் ஒரு சில இடங்களில் இன்னும் நினைவுச் சின்னமாகப் பாதுகாப்பதை பாராட்டியே ஆகவேண்டும். நான் மேலே குறிப்பிட்ட தெருவை ( எங்கே, அந்தப் பெயரை இன்னும் ஒருமுறை உச்சரியுங்கள் பார்ப்போம் ) அடைந்து சுவரைத் தேடி நடந்தோம். சுவரைக் காணவில்லை. தவறுதலாய் வேறு இடத்திற்கு வந்து விட்டோமா என்று ஐயுற்று, தெருப்பெயரைச் சரிபார்த்ததால், அந்தத் தெரு தான். அவ்வழி சென்ற ஒருவரைப் பார்த்து சுவர் எங்கே என்று விசாரித்தால் சற்றுத் தள்ளியிருந்த ஒரு குட்டிச் சுவரைக் காண்பித்தார். அருகில் சென்றபிறகுதான் அது குட்டிச் சுவரல்ல, வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க பெர்லின் சுவர் என்று தெரிந்தது. சுமார் இருநூறு மீட்டர் நீளம் மட்டும் தற்போது எஞ்சியுள்ளது.

எனது மேலாளராக மியூனிக்-கில் பணிபுரிந்தவர் எரிக் எனும் அமெரிக்கர். அவரது மனைவி ஜெர்மானியர். இருவரையும் நாங்கள் பெர்லினில் சந்தித்தோம்( தற்போது அங்குதான் பணிபுரிகிறார்). பெர்லின் சுவர் கண்டு வந்ததைப் பற்றி அவரிடம் சொன்னபோது 1989 -ல் சுவர் இடிப்பதற்கு சில நாட்கள் முன் அவர்கள் இருவரும் பெர்லின் சுவரைக் காண வந்ததை நினைவு கூர்ந்தார். ஏராளமான காவலாளிகள் இருபுறமும் வரிசை கோர்த்திருக்க, பெர்லின் சுவர் நகரை இரண்டாகப் பிரித்திருந்த காட்சிகள் இன்னும் நினைவில் ஓடுவதாய்க் குறிப்பிட்டார்கள். அவர்கள் வந்து சென்ற சில நாட்களில் சுவர் தரைமட்டமாகியதில் மகிழ்ச்சியடைந்ததாய்க் கூறினார்கள்

முந்தைய மேற்குப்பகுதியிலிருந்து தற்போது சுவரைப் பார்த்தால் அதன் முக்கியத்துவம் ஒன்றும் புலப்படவில்லை. மிகவும் சாதாரணமான சற்றுப் பாழடைந்த சுவர் என்று மட்டுமே எண்ணம் வரும். ஆனால் கிழக்குப் பகுதியிலிருந்து பார்க்கையில் மற்றுமொரு நினைவிடமும் சுவரை ஒட்டிக் காணப்பட்டது. பயங்கரவாதப் புவியமைவு (Topography of Terror) எனப்பெயரிடப்பட்டிருக்கும் இந்தக் கண்காட்சியின் நோக்கம் ஹிட்லர் காலத்து தீவிரவாதத்தை இன்றைய தலைமுறைக்கு உணர்த்தி இத்தகு போக்கை விட்டு அமைதிக்கும் சமாதானத்திற்கும் செல்லும் பாதையினைக் காட்டுவதற்குத்தான்.



1935-க்குப்பின் ஹிட்லர் ஆட்சிக்காலத்தில் நடைபெற்ற நிகழ்வுகள் புகைப்படங்களாக இக்கண்காட்சியில் வைக்கப்பட்டுள்ளன. அப்பாவி மக்களை ஹிட்லரின் படையினர் ஈவிரக்கமின்றிச் சுடும் காட்சிகள் மனதை உலுக்கும். ஹிட்லரின் முதன்மைக் காவல் அதிகாரி ஹிம்லெரின் அலுவலகம் மற்றும் ஹிட்லரின் சோஷலிச அரசின் முக்கிய அலுவலகங்கள் இந்த இடத்தில் அமைந்திருந்ததாம்.அரசியல் எதிரிகளையும் யூதர்களையும் கொன்றுகுவிக்க திட்டங்கள் தீட்டப்பட்டதும் இங்குதான். இக்கட்டடங்கள் அனைத்தும் இரண்டாம் உலகப்போருக்குப்பின் மண்ணோடு மண்ணாயின. 1970-க்குப்பின் மறைந்த இச்சின்னங்களைப்பற்றிய விவரங்கள் அனைத்தும் சேகரிக்கப்பட்டு மக்களறியும் வண்ணம் அருங்காட்சியகங்களாகவும் , கண்காட்சிப் புகைப்படக் கூடமாகவும் மாற்றப்பட்டன. இந்நிகழ்வுகளைப்பற்றிய ஆய்வுகள் இன்றும் தொடர்கின்றன.

இது தவிர கிழக்குப்பக்க ஓவியக்காட்சி (East Side Gallery ) ஒன்றும் உண்டு. கிழக்கு பெர்லினின் பகுதியிலிருந்த சுமார் 1.3 கிலோமீட்டர் நீளச் சுவரில் உலகின் பல்வேறு பகுதியிலிருந்து வந்த ஓவியர்களால் சுவர்ச் சித்திரங்கள் தீட்டப்பட்டன.



வன்முறையையும் அடக்குமுறையையும் எதிர்த்துக்குரல் கொடுத்து அன்புக்கும் அமைதிக்கும் ஆதரவாக மௌனமொழி பேசுகின்றன இவ்வோவியங்கள். 1990-ல் தீட்டப்பட்ட இவை மீண்டும் பத்தாண்டுக்குப்பின் புதுப்பிக்கப்பட்டன.

செக் பாயிண்ட் சார்லி - கிழக்கு ஜெர்மனியிலிருந்து மேற்கு ஜெர்மனிக்குள் நுழைய அனுமதி பெறும் இடம். இங்கு சுவர் அருங்காட்சியகம் ஒன்று உள்ளது. சுவர் கட்டப்பட்ட பின்னும் அங்கிருந்து தப்பித்தவர்களைப்பற்றிய பல குறிப்புகளும் தப்ப உதவிய பொருட்களும் இங்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன. சுமார் ஐயாயிரம் பேர் கிழக்கு ஜெர்மனி காவலாளிகளின் கண்களில் மண்தூவித் தப்பித்தனர். தப்பிய கதைகளையும் தப்புவதற்குதவிய பொருட்களையும் சேகரித்து அருங்காட்சியகமாக வைக்கும் வேலைகள் 1960-களின் இறுதியிலேயே ஆரம்பித்துவிட்டனவாம். அடுத்தபதிவில் அக்கதைகள்....